Critical Analysis of the Wahhabi Approach to the Hadith “Alī is the Divider of Paradise and Hellfire,” with Emphasis on Sunni and Shiʻi Sources

Document Type : Original Article

Authors

1 Collaborative Researcher, Department of Comparative Studies of Islam and Religions, Imam Reza International Research Institute, Al-Mustafa International University, Khorasan Branch, Mashhad, Iran (Corresponding Author).

2 Associate Professor, Department of Shia Studies, Faculty of Shia Studies, Qom University of Religions and Sects, Qom, Iran

Abstract

The Wahhābī movement has consistently exerted considerable effort in criticizing and repudiating the virtues attributed to Amīr al-Muʾminīn ʿAlī b. Abī Ṭālib (ʿa). Among these virtues, the traditions that underscore his exalted status among the Companions have received particular attention and dispute. The ḥadīth ʿAlī qasīm al-nār waʾl-janna (“ʿAlī is the Divider of Paradise and Hellfire”) is one such narration that has become a central target of Wahhābī critique. Contemporary Wahhābī scholars regard this report as fabricated and lacking both textual and isnād authenticity. However, a close examination of authoritative Sunnī works in faḍāʾil literature, historiography, ʿilm al-rijāl, kalām, and ḥadīth studies reveals a perspective contrary to Wahhābī claims. Adopting a descriptive-analytical method and a critical approach, this article examines the objections and doubts raised by Wahhābī scholars concerning this ḥadīth. The study concludes that the narration in question is indeed transmitted in reliable Sunnī sources, with numerous prominent scholars affirming the trustworthiness of its transmitters. Furthermore, additional evidence highlights the ḥadīth’s indication of Imām ʿAlī’s (ʿa) exalted spiritual rank in distinguishing truth from falsehood, as well as his elevated metaphysical status.

Keywords

Main Subjects


Ibn Abī Yaʿlā, Abū al-Ḥusayn. Ṭabaqāt al-Ḥanābila. Beirut: Dār al-Maʿrifa, n.d.
Ibn al-Jawzī, Abū al-Faraj. Gharīb al-ḥadīth. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1405 AH (1985 AD).
Ibn Manẓūr, Muḥammad b. Mukarram. Mukhtaṣar tārīkh Dimashq li-Ibn ʿAsākir. Beirut: Dār al-Fikr, 1402 AH (1982 AD).
al-Ābī, Manṣūr. Nathr al-durr fī al-muḥāḍarāt. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1424 AH (2003 AD).
al-Albānī, Muḥammad Nāṣir al-Dīn. Silsilat al-aḥādīth al-ḍaʿīfa wa-l-mawḍūʿa wa-atharuhā al-sayyiʾ fī al-umma. Riyadh: Dār al-Maʿārif, 1412 AH (1992 AD).
al-Bustī, Ibn Ḥibbān. al-Majrūḥīn min al-muḥaddithīn wa-l-ḍuʿafāʾ wa-l-matrūkīn. Beirut: Dār al-Waʿy, 1396 AH (1976 AD).
al-Baghdādī, Abū Bakr. Tārīkh Baghdād. Beirut: Dār al-Gharb al-Islāmī, 1422 AH (2001 AD).
Muḥammad b. Saʿd al-Baghdādī. al-Ṭabaqāt al-kubrā. Beirut: Dār Ṣādir, 1968 AD.
Ibn al-Athīr al-Jazarī. al-Nihāya fī gharīb al-ḥadīth wa-l-athar. Beirut: al-Maktaba al-ʿIlmiyya, 1399 AH (1979 AD).
al-Jawharī, Ismāʿīl b. Ḥammād. al-Ṣiḥāḥ: Tāj al-luġa wa-Ṣiḥāḥ al-ʿarabiyya. Beirut: Dār al-ʿIlm li-l-Malāyīn, 1407 AH (1987 AD).
al-Jūwaynī, Ibrāhīm. Farāʾid al-simṭayn fī faḍāʾil al-Murtaḍā wa-l-Batūl wa-l-Sibṭayn wa-l-aʾimma min dhurriyyatihim ʿalayhim al-salām. Qum: Muʾassasat al-Maḥmūd, 1400 AH (1980 AD).
Ḥākim al-Ḥusayn b. Muḥammad al-Ḥaskānī. Shawāhid al-tanzīl li-qawāʿid al-tafḍīl. Majmaʿ Iḥyāʾ al-Thaqāfa al-Islāmiyya, 1411/1990.
Muwaffaq b. Aḥmad al-Khwārazmī. al-Manāqib. Muʾassasat al-Nashr al-Islāmī, 1411/1990.
Ibn Kathīr, Ismāʿīl b. ʿUmar al-Dimashqī. al-Bidāya wa-l-nihāya. Maktabat al-Maʿārif, 1407/1987.
ʿAbd al-Raḥmān al-Dimashqiyya. Istidlāl al-Shīʿa bi-l-sunna al-nabawiyya fī mīzān al-naqd al-ʿilmī. Dār al-Ṣafwa, 2010.
ʿAbd al-Raḥmān al-Dimashqiyya. Aḥādīth yaḥtajj bihā al-Shīʿa. Maktabat al-Shāmila, n.d.
Abū Shujāʿ al-Daylamī. al-Firdaws bi-maʾthūr al-khiṭāb. Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1406/1986.
Shams al-Dīn al-Dhahabī. Mīzān al-iʿtidāl fī naqd al-rijāl. Dār al-Maʿrifa li-l-Ṭibāʿa wa-l-Nashr, 1382/1962.
Ibn Abī Ḥātim al-Rāzī. al-Jarḥ wa-l-taʿdīl. Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī, 1271/1855.
Maḥmūd al-Zamakhsharī. al-Fāʾiq fī gharīb al-ḥadīth wa-l-athar. Dār al-Maʿrifa, n.d.
Al-Suyūṭī, Jalāl al-Dīn. Tadrīb al-Rāwī fī Sharḥ Taqrīb al-Nawāwī. Dār al-Fikr, 1420/1999.
Ibn ʿAsākir, Abū al-Fatḥ Muḥammad. Tārīkh Madīnat Dimashq. Dār al-Fikr, 1995.
Shabakat al-Difāʿ ʿan al-Sunna. n.d. Available at: https://www.dd-sunnah.net/records/search.
Muḥibb al-Dīn al-Ṭabarī. al-Riyāḍ al-Naḍira fī Manāqib al-ʿAshara. Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 2014.
Ṭahrānī, Sayyid Muḥammad Ḥusayn. Imām Shenāsī. Intishārāt ʿAllāma Ṭabāṭabāʾī, 1426/2005.
Aʿsamī, Aḥmad. al-ʿAsal al-Muṣaffā min Tahdhīb Zayn al-Fatā fī Sharḥ Sūrat Hal Atā. Majmaʿ Iḥyāʾ al-Thaqāfa al-Islāmiyya, n.d.
ʿUthmān al-Khamīs, Muḥammad. Fatāwā al-Shaykh ʿUthmān al-Khamīs. al-Shāmila al-Dhahabiyya, n.d.
ʿUthaymīn, Muḥammad b. Ṣāliḥ. Sharḥ al-Manẓūma al-Bayqūniyya fī Muṣṭalaḥ al-Ḥadīth. Dār al-Thurayyā li-l-Nashr, 1423/2002.
ʿUqaylī, Abū Jaʿfar. al-Ḍuʿafāʾ al-Kabīr. Dār al-Maktaba al-ʿIlmiyya, 1404/1984.
ʿIyāḍ, Mūsā. al-Shifāʾ bi-Taʿrīf Ḥuqūq al-Muṣṭafā. Dār al-Fayḥāʾ, 1407/1987.
Ghumārī, ʿAbd al-ʿAzīz. Bayān Nakth al-Nākith al-Mutaʿaddī bi-Taḍʿīf al-Ḥārith. Dār al-Imām al-Nawawī, n.d.
Al-Farāhīdī, Khālid b. Aḥmad. Kitāb al-ʿAyn. Muʾassasat al-Aʿlamī li-l-Maṭbūʿāt, 1408/1988.
Qaṭṭānī, Abū al-Ḥasan. al-ʿIlal al-Wārida fī al-Aḥādīth al-Nabawiyya. Dār Ṭayba, 1405/1985.
Kūrānī, ʿAlī. Jawāhir al-Tārīkh. Dār al-Hudā, 1425/2004.
Majlisī, Muḥammad Bāqir. Biḥār al-Anwār. Muʾassasat al-Wafāʾ, 1403/1983.
Muzī, Yūsuf b. ʿAbd al-Raḥmān. Tahdhīb al-Kamāl fī Asmāʾ al-Rijāl. Muʾassasat al-Risāla, 1400/1980.
Mughāzālī, ʿAlī. Manāqib Amīr al-Muʾminīn ʿAlī b. Abī Ṭālib, raḍiya Allāhu ʿanhu. Dār al-Āthār, 1424/2003.
Mufliḥ, Burhān al-Dīn. al-Maqṣad al-Arshad fī Dhikr Aṣḥāb al-Imām Aḥmad. Maktabat al-Rushd, 1410/1990.
Fayṣal Nūr Website. n.d. Available at:  https://www.fnoor.com/main/articles.aspx?article