قرآن کریم. (۲۰۲۲). (حسین فرارودی و گروهی از قرآنپژوهان تاجیک، مترجمان). ترکیه-استانبول: دارالبینه.
احمدی، علی و همکاران. (بیتا). نگرشی جامع بر مدیریت استراتژیک. انتشارات تولید دانش.
اسکودر بک، پیتر، چارلز اسکودر، و آستریوس کفالس. (۱۳۸۵). سیستمهای مدیریت (MIS-تصمیمگیری، سایبرنتیک) (زهرا برومند، مترجم). تهران: انتشارات جنگل.
برایسون، جان مر. (۱۳۸۱). برنامهریزی استراتژیک برای سازمانهای دولتی و غیرانتفاعی (عباس منوریان، مترجم). تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
بهشتی، احمد. (۱۳۷۵). عیسی(ع) در قرآن. تهران: انتشارات اطلاعات.
جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۷۸). توحید در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۹۱). ادب توحیدی انبیاء در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حافظنیا، محمدرضا. (۱۳۸۴). مقدمهای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران: انتشارات سمت.
حسنبیگی، ابراهیم. (۱۳۹۰). مدیریت راهبردی. تهران: سمت.
حسیناو، صفرمراد. (۱۳۹۷). تبیین مدل برنامهریزی راهبردی بر اساس توحید ربوبی از منظر قرآن کریم (رساله دکتری). قم: جامعة المصطفی(ص)، مجتمع قرآن و حدیث.
حکیم، محمدباقر. (۱۳۷۴). القصص القرآنى. قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیة.
حیدرزادگان، علیرضا، و مشهدی عباس، فاطمه. (۱۳۹۲). فرایند برنامهریزی استراتژیک از منظر قرآن. فصلنامه مطالعات قرآنی، (۱۶).
حیدریفر، مجید. (۱۳۸۷). مدرسه ترنّم توحید (خدایابی و خداشناسی، توحید و شرک در آینه وحی). قم: جامعة المصطفی(ص).
دهخدا، علی اکبر. (۱۳۷۷). لغتنامه دهخدا. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
دیباجی، محمدعلی. (۱۳۸۷). پیامبران دولتمرد، پژوهشی در باره مدلهای حکومت دینی در قرآن. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
زارع، حمید. (۱۳۹۶). نظام اداری در سیره و سنّت نبوی(ص). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سادرلند، جاناتان، و دیانا کانول. (۱۳۹۰). مفاهیم کلیدی مدیریت استراتژیک (مهدی مشفق و محمد تقوی، مترجمان). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
سرتو، ساموئل، و پیتر، پائول. (۱۳۸۰). مدیریت استراتژیک (علی شمخانی، مترجم). تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
شبسترى، عبدالحسین. (۱۳۷۹). اعلام القرآن. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
شریفی، فاطمه. (۱۳۸۴). گذری بر شیوههای تبلیغی پیامبران اولواالعزم در قرآن. قم: مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما.
شمس، عبدالحسین. (۱۳۸۲). مدیریت استراتژیک و استراتژیهای صنعتی و تجاری. تهران: مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی.
صدیقحسنخان، محمدصدیق. (۱۴۲۰ق). فتح البیان فى مقاصد القرآن. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة.
ضیائیفر، سعید. (۱۳۸۲). جایگاه مبانی کلامی در اجتهاد. قم: مؤسسه بوستان کتاب.
طباطبایی، محمدحسین. (۱۳۹۰). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت، لبنان: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبرانى، سلیمانبناحمد. (۲۰۰۸). التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم (الطبرانى). اربد، اردن: دار الکتاب الثقافی.
عابدی جعفری، حسن، و معصومیمهر، حمیدرضا. (۱۳۹۲). مدیریت اسلامی (مدلها و موانع تحقق آن در جامعه و سازمانها). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
عمید، حسن. (۱۳۷۵). فرهنگ فارسی عمید. تهران: انتشارات امیرکبیر.
فخر رازی، محمدبنعمر. (۱۴۲۰). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب). بیروت، لبنان: دار إحیاء التراث العربی.
فرازی، عباس و همکاران. (۱۳۹۵). ارائه الگوی مفهومی برنامهریزی راهبردی مبتنی بر زمینه دانشگاهی ایران. فصلنامه علمی پژوهشی آموزش عالی ایران، (۳).
فروزنده دهکردی، لطفالله، امینی، محمدتقی، و خبازباویل، صمد. (۱۳۹۲). برنامهریزی و مدیریت استراتژیک با رویکرد تدوین استراتژی. تهران: دانشگاه پیام نور.
فروزنده، لطفالله، و کوثری، سحر. (۱۳۹۰). شاخصههای ارتباط سازمانی با رویکرد قرآنی. قم: مؤسسه بوستان کتاب.
فرهمند، ناصر فقهی. (۱۳۸۴). مدیریت استراتژیک سازمان. تهران: انتشارات فروزش.
فرهنگی، علیاکبر، و صفرزاد، حسین. (۱۳۸۵). روشهای تحقیق در علوم انسانی (با نگرشی بر پایاننامهنویسی). قم: پیام پویا.
کافی، مجید. (۱۳۹۶). تاریخ در قرآن. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
گرونیک، رودلف، و ریچارد کهن. (۱۳۸۵). برنامهریزی استراتژیک فرایند محوری (حسن رنگریز و رقیه حسینی، مترجمان). تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی وابسته به مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی.
لازر، فیلیپ. (۱۳۹۱). مدیریت استراتژیک جهانی (فریبرز رحیمنیا، ابراهیم مشرقی، و مریم عبادی، مترجمان). مشهد: آستان قدس رضوی، بهنشر.
محمدی ریشهری، محمد. (۱۳۹۲). حکمتنامه عیسیبنمریم(ع). قم: سازمان چاپ و نشر دار الحدیث.
مصباح یزدی، محمدتقی. (۱۳۸۴). آموزش عقاید. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
معین، محمد. (۱۳۷۶). فرهنگ فارسی معین. تهران: انتشارات امیرکبیر.
نچمیاس، چاوا فرانکفورد. (۱۳۸۱). روشهای پژوهش در علوم اجتماعی (فاضل لاریجانی و رضا فاضلی، مترجمان). تهران: انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
نقرهکار، عبدالحمید، مظفر، فرهنگ، و نقرهکار، سلمان. (۱۳۸۹). مدلسازی؛ روشی مفید برای پژوهشهای میانرشتهای. نمونه موردی: امکانسنجی بهرهگیری از آموزههای «اندیشه اسلامی» در «آموزش معماری». نشریه علمی-پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، (۱).
نوریان، حسین. (بیتا). روش تحلیل استراتژیک وضعیت موجود کسب و کار.
هاشمی رفسنجانی، اکبر. (۱۳۸۳). فرهنگ قرآن. قم، ایران: بوستان کتاب.
هاشمی شهرستانی، عمران. (۱۳۸۹). شناختی از انبیاء(ع) در قرآن و روایات از حضرت آدم تا حضرت خاتم(ص). قم: پیام حجت.
هینز، استیون. (۱۳۸۷). رویکرد تفکر سیستمی به برنامهریزی و مدیریت استراتژیک (رشید اصلانی، مترجم). تهران: نشر نی.
Alkhafaji, A. F. (2003). Strategic management: Formulation, implementation, and control in a dynamic environment. The Haworth Press, Inc.
Janet, S. (2001). Strategic planning toolkit. CIVICUS: World Alliance for Citizen Participation.
Kuhn, T. S. (1970). The structure of scientific revolutions (2nd ed.). The University of Chicago.
Robbins, S. P., De Cenzo, D. A., & Coulter, M. (2013). Fundamentals of management: Essential concepts and applications (8th ed.). Pearson Education, Inc.
Weihrich, H., & Koontz, H. (2006). Management: A global perspective (11th ed.). Los Angeles.