The Status of Interpretation in Narrative Logic of Understanding Religion from the View of Ibn Taymiyyah and its Criticism

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student in Islamic theology, Qom University

2 Professor, Department of Philosophy and Theology, Faculty of Theology, Qom University

Abstract

Ibn Taymiyyah considers interpretation (Ta’vil) as the meaning of an external reality by accepting it as one of the narrative methods of understanding religion. He has rejected other applications of Ta’vil such as interpreting the word from its apparent meaning calling it the theological interpretation attributing it to the opposers. By claiming the consensus of the Sahaba (Companions) on his version of Ta’vil and rejection of interpretation of verses that contain Divine Attributes, he has confronted other applications of Ta’vil that goes against his view. In doing so he uses all that he has in power and criticizes the Quranic references of those who believe in the topic of interpretation.
This research, by a descriptive-analytical approach, criticizes his view theoretically. On the first criticism it counts the term Ta’vil as a Quranic – Narrative terminology that its meaning differs from exegeses (Tafsir) and not equal to the apparent meaning of the term. This term finds meaning in two levels of justifying the similar or explaining the inner aspect of the meaning. Then it will talk about the validity of Ta’vil using the Quran, and invalidity and baselessness of criticizing Ta’vil. It explains that it answers the view of forbiddance with five points. Then it counts various negative outcomes of negating Ta’vil such as: believing in anthropomorphism, God being visible, God having physical direction and be able to be pointed at, God having a time, attributing sins to the Prophets, opposing Quranic command on thinking, Quran’s literature not being miraculous, and rejection of exegeses and analogy of learning about the Attributes with the Essence. At the end it talks about the contradictory claims of Ibn Taymiyyah and the usage of Ta’vil in his own works along with his own confession on the topic along with criticism of the previous scholars (Salaf) on him running away from Ta’vil. Additionally it finds his criticism of others in forms of spreading rumors and disrespecting them, and by calling the criticisms regarding Ta’vil as imported doubts, a getaway from the proper answer and neglecting logical response. Such ups and downs in his view against the Ta’vil will prove his invalidity regarding the topic for all even those who seek the truth and may follow different sect or belief.

Keywords

References

قرآن کریم
-        ابن‌ ابی ‌یعلی، محمد(بی‌تا)، طبقات الحنابله، بیروت: دارالمعرفه.
-        ابن‌تیمیه حرانی، احمد(1421ق)، مجموعة الفتاوی، بیروت: دارالکتب العلمیه.
-        ــــــــــــــــــــ(1408ق)، التفسیر الکبیر، بیروت: دارالکتب العلمیه.
-        ــــــــــــــــــــ(1426، الفتوی الحمویة الکبری، بیروت، عالم الکتب.
-        ــــــــــــــــــــ(1392ق)، مجموعه الرسائل الکبری، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
-        ــــــــــــــــــــ(1427ق)، الصفدیه، بیروت: المکتبۀ العصریه.
-        ــــــــــــــــــــ(1980م)، مقدمة فی اصول التفسیر، بیروت: دارمکتبه الحیاة.
-        ــــــــــــــــــــ(الف)(1391)، درء التعارض العقل و النقل، ریاض: دارالکنوز الادبیة.
-        ــــــــــــــــــــ(ب)(1391ق)، رسالۀ تدمریه، بیروت: دارالفکر.
-        ــــــــــــــــــــ(ب)(1392ق)، بیان تلبیس الجهمیة فی بدعهم الکلامیه، مکة المکرمه: مطبعة الحکومه.
-        ــــــــــــــــــــ(1321ق)، منهاج السنة النبویه، مصر: بولاق.
-        ابن‌حنبل، احمد(1415ق)، اصول السنه، بیروت: دارالکتب العربی.
-        ابن‌جوزی الحنبلی، ابوالفرج(1421ق)، دفع شبهۀ التشبیه بأکف التنزیه، عمان: دارالامام النووی.
-        ابن‌رشد اندلسی، محمد ‌بن ‌احمد(1997م)، فصل المقال و تقریر ما بین الشریعة و الحکمة و الاتصال، بیروت: مرکز الدراسات الوحدة العربیه.
-        ابوزهره، محمد(بی‌تا)، تاریخ المذاهب الاسلامیه، بیروت: دارالفکر.
-        ــــــــــــ(1429ق)، ابن‌تیمیه حیاته و عصره؛ آراؤه و فقهه،قاهره: دارالفکر العربی.
-        ابن‌رجب حنبلی، عبدالرحمن(بی‌تا)، الذیل علی طبقات الحنابله، بیروت، دارالمعرفه.
-        ابن‌قیم الجوزیه، محمد ‌بن ‌ابی‌بکر(1408ق)، اجتماع الجیوش الاسلامیه علی غزو المعطلة و الجهمیه، مطابع الفرزدق التجاریه.
-        الاحمدی، عبد‌الله‌بن‌سلمان(1412ق)، المسائل و الرسائل المرویة عن الامام احمد بن حنبل فی العقیده، الریاض: دارالطیبه.
-        اله‌بداشتی، علی(1388)، «شناخت سلفیه»، میثاق امین، س3، ش11-10.
-        اله‌بداشتی، علی(1393)، خدای سلفیه، قم: کتاب طه.
-         اله‌بداشتی، علی و محسن موحدی‌اصل(1394)، «جایگاه عقل و نقل در تفسیر قرآن از دیدگاه ابن‌تیمیه و علامه طباطبایی»، فصلنامه پژوهش‌های تفسیر تطبیقی، ش2، ص: 80-55.
-        بغدادی، عبدالقادر(1981م)، اصول الدین، بیروت: دارالکتب العلمیه.
-        بکیر ‌محمود، احمد(1411ق)، المدرسۀ الظاهریۀ بالمشرق و المغرب، بیروت: دارقتیبه.
-        البیهقی، ابوبکر احمد ‌بن ‌حسین(بی‌تا)، الاسماء و الصفات، جده: مکتبۀ الوادی.
-        جوادی‌آملی، عبدالله(1394)، تسنیم، قم: اسراء
-        ــــــــــــــــــــ(1398)، سلونی قبل أن تفقدونی، قم: اسراء.
-        ــــــــــــــــــــ(1387)، عین النضاخ، قم: اسراء.
-        حجت، هادی(1385)، «تشبیه تفویض و تأویل در مکتب اصحاب حدیث»، مجله اندیشه دینی، دانشگاه شیراز، ش20، ص: 156-125.
-        حسینی جلالی، سید محمد رضا(1421ق)، «الحشویۀ نشاةً و تاریخاً»، مجله علوم الحدیث، تهران، ش7، ص: 66-11.
-        حسینی ‌میلانی، سید محمد(1419ق)، دراسات فی مناهج السنه لمعرفة ابن‌تیمیه، قم: مطبعه یاران.
-        حلی، حسن‌ بن ‌یوسف(1407ق)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تحقیق حسن ‌حسن‌زاده ‌آملی، قم: مؤسسۀ النشر الاسلامی.
-        حیدری، مجید(1391)، استراتژی انحرافی ابن‌تیمیه در تفسیر آیات قرآن، نشریه سراج منیر، ش۵، ص: 82-57.
-        خراسانی، ابوالفضل و حمید پارسانیا(1396)، «تحلیل و مقایسه رابطه عقل و نقل از دیدگاه ابن‌تیمیه و آیت الله جوادی آملی»، فصلنامه حکمت اسراء، ش30، ص: 35-5.
-        رازی، فخرالدین(1993م)، اساس التقدیس، بیروت: دارالفکر اللبنانی.
-        رشید رضا، محمد(1367ق)، تفسیر المنار، بیروت: دار المنارة.
-        زمخشری، محمود(1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، چ5، بیروت: دارالکتب العربیه.
-        سفارینی ‌الحنبلی، محمد ‌بن ‌احمد(1402ق)، لوامع الأنوار البهیة و سواطع الأنوار الأثریه، دمشق:مؤسسه الخافقین و مکتبتها.
-        سیوطی، جلال‌الدین(1408ق)، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت: المکتبة العصریه.
-        شاکر، محمد ‌کاظم(1381)، روش‌های تأویل قرآن، قم: بوستان کتاب.
-        شعرانی، ابوالحسن(بی‌تا)، ترجمه کشف المراد، تهران: کتابفروشی الاسلامی.
-        شهرستانی، محمد ‌بن ‌عبد‌الکریم(بی‌تا)، الملل و النحل، قاهره: مکتبۀ الانجلو المصریه.
-        صدوق، محمد ‌بن ‌علی(1398)، التوحید، قم: جامعه مدرسین.
-        ضیایی، رحمت‌الله(1383)، خدا در نگاه وهابیت، تهران: نجم الهدی.
-        طباطبایی، سید‌ محمد ‌حسین(1350)، قرآن در اسلام، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
-        ـــــــــــــــــــــــــ(1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید‌ محمد ‌باقر‌ موسوی‌ همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
-        طبری، محمد ‌بن ‌جریر(1405ق)، جامع البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت: دارالفکر.
-        العثیمین، محمد ‌بن ‌صالح(بی‌تا)، مجموع الفتاوی، الریاض: دارالثریا للنشر.
-        ــــــــــــــــــــ(1426ق)، شرح اصول فی التفسیر و شرح مقدمة التفسیر، قاهره: المکتبة الاسلامیه.
-        علوی‌مهر، حسین(1381)، روش‌ها و گرایش‌های تفسیری، تهران: انتشارات اسوه.
-        غزالی‌طوسی، ابوحامد محمد(1375)، احیاء علوم الدین، ترجمه مؤید الدین محمّد خوارزمی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
-        کلینی، محمد‌ بن ‌یعقوب(1362)، الکافی، تهران: اسلامیه.
-        محمدی‌ مظفر، محمد حسن(1392)، ظاهرگرایی در فهم قرآن، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
-        معرفت، محمد هادی(1427ق)، التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیه.
-        معرفت، محمدهادی(1429ق)، التمهید فی علوم القرآن، قم: مؤسسه التمهید.
-        مؤدب، سیدرضا(1386)، مبانی تفسیر قرآن، قم: انتشارات دانشگاه قم.
-        ناصح، علی‌احمد(1392)، «بررسی و نقد مبانی و اصول فکری ابن‌تیمیه در تفسیر قرآن»، فصلنامه پژوهش‌های فلسفی کلامی، ش 56-55، ص: 188-167.

Files

Share

How to cite

Statistics